Dussen vs Camarillo
Blijf op de hoogte en volg Arjen en Rebekka
19 Januari 2017 | Verenigde Staten, Camarillo
De laatste dagen vind ik (Rebekka) het wat lastiger hier in de USA..
Je draai vinden aan de andere kant van de wereld en dat onder woorden brengen, schijn ik toch nog wel wat lastig te vinden.
Let wel... het gaat hierbij echt niet om heimwee, want daar hebben we allemaal geen last van. (Sorry)
We genieten volop van deze kans, deze omgeving, ons huis, ons gezin, elkaar en nog meer van dat alles.
Maar voor mij.. ligt het onder kantoor- en schooltijden toch net iets anders als voor de rest hier in huis.
Iedereen heeft zijn ritme en bezigheden - gelijk als in NL weer wat opgepakt.
Vieve daarentegen niet, maar die hoor je niet klagen, hele dagen met mama thuis :) .
En ook Nina en Femme hebben hun momenten, maar we kunnen zien, dat een dagindeling hebben, echt helpt en belangrijk is.
Femme gaat beginnen met gym, Nina wil op muziek- of zangles.
De (Amerikaanse) vriendschappen op school beginnen te groeien. En hopelijk volgen daar snel speelafspraken uit.
(Femme gaat toevallig vandaag voor het eerst uitspelen bij een klasgenootje, wat heeft ze daar zin in)
Maar ik... ik vind het lastig. Sociaal gezien vooral.
En dat is het een beetje. Ik mis mijn sociale, lieve, inspirerende opbouwende contacten. Met vrienden, collega's, school, werk en kerk.
Sinds nieuwjaar zit ik in ieder geval vol goede en motiverende zin!
Ik wil mijn opleiding weer oppakken.. (Blijkt alleen dat mijn opleiding is afgelopen en ben ik nu dus met het NTI in gesprek om te kijken hoe ik toch nog alles positief kan afsluiten)
Zijn we weer actief in de gang naar de kerk. Sta ik meer open voor nog meer nieuwe dingen.
Ik hoop hier ook weer tijd te hebben voor een aanvullende studie/hobby als Vieve straks 2 is (dan start hier de mogelijkheid voor pre-school en we kijken of ze daar heen kan)
Hoe lastig ik het bovenstaande ook kan vinden, ik ben vooral ook positief. Wij zijn allemaal positief. We snappen dat het allemaal niet niks is zo'n verhuizing, maar vooral ook leuk.
Ik kan me voorlopig focussen op thuis zijn met Vieve en dat vind ik ook knetterleuk.. ze is zo hard aan het groeien. En kijken naar de meiden na school. Het is ook heerlijk om er steeds te kunnen zijn na school.
Mijn opleiding, en duimendraaien dat ik op de een of andere manier toch kan afsluiten wat ik ben begonnen.
En ach... het lastig hebben, betekent gelukkig niet ongelukkig zijn.
Het betekent zoeken naar een andere invalshoek en dat kan ik vast :)
Dus no worries! Alles gaat goed hier.. niks ongewoons bij onze verhuizing. Alleen maar groei.
Ik ben aan het kijken of ik onze garage niet voor wat handenarbeid kan gebruiken. Ik heb wat dingen gezien op internet die ik best eens wil namaken. Ik laat het jullie weten!
Vieve en ik gaan er nu even vandoor. Femme gaat meteen uit school spelen dus ik hoef pas om 14.00 bij school te zijn voor Nina.
Tijd dus om te lunchen met Arjen... leuk!
Xxxxxx
PS: we zijn druk bezig geweest met ons huis aan de Kornsche Buitenkade.
Voor wie daar eens wil kijken? Voel je meer dan welkom!
Ik weet zeker dat niet iedereen het huis al van binnen heeft gezien, na de verfkwasten en de nieuwe vloer.
Je draai vinden aan de andere kant van de wereld en dat onder woorden brengen, schijn ik toch nog wel wat lastig te vinden.
Let wel... het gaat hierbij echt niet om heimwee, want daar hebben we allemaal geen last van. (Sorry)
We genieten volop van deze kans, deze omgeving, ons huis, ons gezin, elkaar en nog meer van dat alles.
Maar voor mij.. ligt het onder kantoor- en schooltijden toch net iets anders als voor de rest hier in huis.
Iedereen heeft zijn ritme en bezigheden - gelijk als in NL weer wat opgepakt.
Vieve daarentegen niet, maar die hoor je niet klagen, hele dagen met mama thuis :) .
En ook Nina en Femme hebben hun momenten, maar we kunnen zien, dat een dagindeling hebben, echt helpt en belangrijk is.
Femme gaat beginnen met gym, Nina wil op muziek- of zangles.
De (Amerikaanse) vriendschappen op school beginnen te groeien. En hopelijk volgen daar snel speelafspraken uit.
(Femme gaat toevallig vandaag voor het eerst uitspelen bij een klasgenootje, wat heeft ze daar zin in)
Maar ik... ik vind het lastig. Sociaal gezien vooral.
En dat is het een beetje. Ik mis mijn sociale, lieve, inspirerende opbouwende contacten. Met vrienden, collega's, school, werk en kerk.
Sinds nieuwjaar zit ik in ieder geval vol goede en motiverende zin!
Ik wil mijn opleiding weer oppakken.. (Blijkt alleen dat mijn opleiding is afgelopen en ben ik nu dus met het NTI in gesprek om te kijken hoe ik toch nog alles positief kan afsluiten)
Zijn we weer actief in de gang naar de kerk. Sta ik meer open voor nog meer nieuwe dingen.
Ik hoop hier ook weer tijd te hebben voor een aanvullende studie/hobby als Vieve straks 2 is (dan start hier de mogelijkheid voor pre-school en we kijken of ze daar heen kan)
Hoe lastig ik het bovenstaande ook kan vinden, ik ben vooral ook positief. Wij zijn allemaal positief. We snappen dat het allemaal niet niks is zo'n verhuizing, maar vooral ook leuk.
Ik kan me voorlopig focussen op thuis zijn met Vieve en dat vind ik ook knetterleuk.. ze is zo hard aan het groeien. En kijken naar de meiden na school. Het is ook heerlijk om er steeds te kunnen zijn na school.
Mijn opleiding, en duimendraaien dat ik op de een of andere manier toch kan afsluiten wat ik ben begonnen.
En ach... het lastig hebben, betekent gelukkig niet ongelukkig zijn.
Het betekent zoeken naar een andere invalshoek en dat kan ik vast :)
Dus no worries! Alles gaat goed hier.. niks ongewoons bij onze verhuizing. Alleen maar groei.
Ik ben aan het kijken of ik onze garage niet voor wat handenarbeid kan gebruiken. Ik heb wat dingen gezien op internet die ik best eens wil namaken. Ik laat het jullie weten!
Vieve en ik gaan er nu even vandoor. Femme gaat meteen uit school spelen dus ik hoef pas om 14.00 bij school te zijn voor Nina.
Tijd dus om te lunchen met Arjen... leuk!
Xxxxxx
PS: we zijn druk bezig geweest met ons huis aan de Kornsche Buitenkade.
Voor wie daar eens wil kijken? Voel je meer dan welkom!
Ik weet zeker dat niet iedereen het huis al van binnen heeft gezien, na de verfkwasten en de nieuwe vloer.
-
19 Januari 2017 - 21:33
Mirjam :
Dat kun jij zeker!! Mega trots op jou / jullie!! Niks ongewoons aan, maar vooral wennen en opnieuw ontdekken! En laat jij daar nu een kei in zijn. Luv u ❤ -
19 Januari 2017 - 22:18
Ma Dekker:
Lieve alle5,even een reactie op dit berichtje. Dat jullie het naar jullie zin hebben weet ik. Dat de meisjes langzaam aan hun draai vinden op school weet ik . Dat Arjen z'n werk aankan is ook bekend. En dat Rebekka het taai heeft zonder familie en vrienden weet ik ook. Maar dat ze zich er doorheen bijt daar ben ik blij om, dingen gaat proberen en ontdekken:Keigoed!!! Trots op jullie alle 5. En degene die overal doorheen hobbelt (Vieve) geweldig zoals die groeit in alles. Voor allemaal een X. -
20 Januari 2017 - 17:54
Anja Den Bok:
Superlieve mensen die met de hulp van onze Heer het zeker gaan redden!
Hou je haaks en ga inderdaad de uitdaging aan...
Liefs xxx -
04 Februari 2017 - 20:09
Ramona:
Hoi allemaal,
Wat een mooi filmpje weer. Jeetje wat besef ik dan dat jullie wel heel erg ver weg zijn. We denken vaak aan jullie.
Tim zei trouwens tijdens het kijken van jullie filmpje dat hij Vieve zo groot vond geworden. Gelijk heeft hij, nu je ze minder vaak ziet lijkt het ineens zo hard te gaan.
Succes met jullie nieuwe sporten en hobby's en Rebekka alvast veel knutselplezier!
Dikke kus van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
